تحقیقات فعلی در مورد مصرف شکلات قلبی فرمند و هوس و رابطه آن با احساساتی مانند گناه، قطعی نیست، ما دریافتیم که دانشآموزان جوانتر، 18 تا 24 ساله، نسبت به گروههای مسنتر، تمایل به داشتن نمره ذهن آگاهی بالاتری داشتند.
این بدان معناست که شرکتکنندگان جوانتر نسبت به شرکتکنندگان مسنتر هنگام خوردن شکلات توجه کمتری داشتند. این یافته نیاز به تلاشهایی را برای افزایش مشاوره، شیوهها یا تاکتیکهای خوردن ذهنآگاهی در جمعیت جوانتر نشان میدهد.
با کمال تعجب، بین فراوانی تمرین و نمره ذهن آگاهی یا بین مدرک تحصیلی شغلی و نمره ذهن آگاهی هیچ معناداری آماری وجود نداشت. بنابراین، منظم بودن بیشتر فعالیت بدنی ارتباط مستقیمی با شیوههای تغذیه آگاهانه ندارد.
علاوه بر این، شاخص توده بدنی با ذهن آگاهی ارتباطی نداشت. شایان ذکر است که شرکتکنندگان جوانتر نیز بالاترین میانگین میل به شکلات را داشتند.
این بدان معناست که شرکتکنندگان جوانتر بیشتر از شرکتکنندگان مسنتر تمایل به مصرف شکلات دارند، اما از نظر آماری معنیدار نبود، بنابراین تحقیقات بیشتری با شرکتکنندگان بیشتر برای نتیجهگیریهای معتبر مورد نیاز است.
شرکتکنندگان جوانتر نیز بالاترین نمرات گرسنگی و گناه را داشتند و به نظر میرسد این نمرات با افزایش سن کاهش مییابد. این گروه از شرکتکنندگان جوانتر نیز در مقایسه با گروههای سنی بالاتر، احتمال بیشتری داشت که قنادیهای حاوی شکلات را یک یا دو بار در ماه و بیش از دو بار در هفته مصرف کنند.
علاوه بر این، افراد زیر کلاس بالاترین امتیاز تمرکز حواس و گرسنگی را داشتند، این یافته منجر به این گمانهزنی میشود که گرسنگی ممکن است به کاهش میزان تمرینهای تمرکز حواس کمک کند. افرادی که رژیم غذایی محدود را انجام می دهند، به دلیل دریافت ناکافی انرژی، سطح بالایی از گرسنگی دارند (Hudnall، 2017).
غذا خوردن محدود کننده طولانی مدت باعث افزایش گرلین، هورمون گرسنگی در بدن می شود و احساس گرسنگی را بیشتر می کند (Sumithran et al., 2011). پاسخ نهایی به گرسنگی شدید، پرخوری یا سریع غذا خوردن است که به بدن اجازه می دهد سیگنال سیری بدهد (Tribole). و رسچ، 2012).
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.